Wetenschappers hebben een nieuw molecuul ontdekt dat zelfs de dodelijkste kanker doodt
Het was een heel kleine proef, uitgevoerd door artsen in het Memorial Sloan Kettering Cancer Center in New York, waarbij de patiënten zes maanden lang een medicijn slikten dat dostarlimab heette. Aan het einde van hun proces verdwenen al hun tumoren.
Nu, in een andere doorbraak, is gevonden dat een nieuwe verbinding gesynthetiseerd door Dr. Jung-Mo Ahn, een onderzoeker aan de Universiteit van Texas in Dallas, een breed spectrum van moeilijk te behandelen kankers doodt, waaronder triple-negatieve borstkanker, waardoor gezonde cellen ongedeerd bleven.
Hij maakte gebruik van een zwakte in cellen die tot nu toe niet het doelwit waren van de andere medicijnen.
De studie, die werd uitgevoerd in geïsoleerde cellen, zowel in menselijk kankerweefsel als in menselijke kankers gekweekt in muizen en werd gepubliceerd in het tijdschrift Nature Cancer.
Slechts een paar opties voor patiënten met triple-negatieve borstkanker
Ahn, een co-corresponderende auteur van de studie en een UT Dallas universitair hoofddocent scheikunde en biochemie aan de School of Natural Sciences and Mathematics, werkt al meer dan tien jaar aan kleine moleculen die zich richten op eiwit-eiwitinteracties in cellen. Eerder had hij potentiële therapeutische kandidaat verbindingen ontwikkeld voor therapie resistente borstkanker en prostaatkanker.
In zijn huidige onderzoek testten Ahn en zijn collega’s een nieuwe verbinding die hij synthetiseerde, ERX-41 genaamd, vanwege de effecten op borstkankercellen – degenen die oestrogeenreceptoren (ER’s) bevatten en degenen die dat niet doen.
“De ERX-41-verbinding doodde geen gezonde cellen, maar vernietigde tumorcellen, ongeacht of de kankercellen oestrogeenreceptoren hadden,” zei Ahn. “In feite doodde het de triple-negatieve borstkankercellen beter dan het de ER-positieve cellen doodde.
“Dit was destijds een raadsel voor ons. We wisten dat het op iets anders gericht moest zijn dan oestrogeenreceptoren in de TNBC-cellen, maar we wisten niet wat dat was.”
Onderzoeker Dr. Jung-Mo Ahn, universitair hoofddocent scheikunde en biochemie aan de UT Dallas, synthetiseerde een nieuwe verbinding genaamd ERX-41 die veelbelovend is gebleken bij het elimineren van kankercellen.
Geen nadelige effecten bij gezonde muizen
Al snel ontdekten de onderzoekers dat ERX-41 zich bindt aan lysosomale zure lipase A (LIPA), een cellulair eiwit. LIPA wordt aangetroffen in een celstructuur die het endoplasmatisch reticulum wordt genoemd, een organel dat eiwitten verwerkt en vouwt.
“Om een tumorcel snel te laten groeien, moet het veel eiwitten produceren, en dit zorgt voor stress op het endoplasmatisch reticulum,” zei Ahn. “Kankercellen produceren LIPA aanzienlijk te veel, veel meer dan gezonde cellen. Door zich aan LIPA te binden, blokkeert ERX-41 de eiwitverwerking in het endoplasmatisch reticulum, dat opgeblazen raakt, wat leidt tot celdood.”
Het team testte het molecuul in gezonde muizen en merkte op dat er geen nadelige effecten waren.
“Het kostte ons een aantal jaren om precies na te gaan welk eiwit door ERX-41 werd beïnvloed. Dat was het moeilijkste. We hebben vele doodlopende wegen nagejaagd, maar we gaven niet op,” zei Ahn.
“Triple-negatieve borstkanker is bijzonder verraderlijk – het richt zich op vrouwen op jongere leeftijd; het is agressief en therapie resistent. Ik ben echt blij dat we iets hebben ontdekt dat het potentieel heeft om een significant verschil te maken voor deze patiënten.” zei Ahn.
Kan de dodelijkste kanker verslaan
De onderzoekers voerden de verbinding vervolgens aan muizen met menselijke vormen van kankertumoren, en ze werden kleiner.
Het molecuul doodde ook kankercellen in menselijk weefsel die waren verzameld van patiënten bij wie hun tumoren waren verwijderd.
Er is meer.
Ze ontdekten dat ERX-41 effectief is tegen andere soorten kanker met verhoogde endoplasmatisch reticulumstress, waaronder moeilijk te behandelen pancreas- en eierstokkanker en glioblastoom, de meest ‘agressieve en dodelijke primaire hersenkanker’.
Om het ERX-41-molecuul te onderzoeken, werkte Ahn samen met medewerkers, waaronder co-corresponderende auteurs Dr. Ganesh Raj, hoogleraar urologie en farmacologie aan het Harold C. Simmons Comprehensive Cancer Center aan het UT Southwestern Medical Center, evenals Dr. Ratna Vadlamudi , hoogleraar verloskunde en gynaecologie aan UT Health San Antonio. Dr. Tae-Kyung Lee, een voormalig UTD-onderzoeker in Ahn’s Bio-Organic
